Επ' ευκαιρία...
Ποιοί ήταν "οι Μπατράνηδες" που ανέφερε η Α.Ε.Κ
Γλοιώδη σκουλίκια και περιττώματα της κοινωνίας ήταν οι δωσίλογοι- κουκουλοφόροι χαφιέδες της κατοχής που σέρνονταν σαν τις έχιδνες δίπλα από τους χιτλερικούς κατακτητές χαφιεδίζοντας τον κοσμάκη και στέλνοντας στα εκτελεστικά αποσπάσματα τον ανθό του ελληνικού λαού, τους αντιστασιακούς αγωνιστές που μάχονταν για τη λευτεριά της πατρίδας από το ναζιστικό ζυγό. Όταν τα παιδιά του λαού έπεφταν κάτω από τις σφαίρες των ναζί δολοφόνων, τα σιχαμερά αυτά υποκείμενα-καταδότες ορμούσαν σαν τα όρνεα στους εκτελεσμένους πατριώτες και πλιατσικολογούσαν τα νεκρά κορμιά τους. Έκοβαν τα δάχτυλα για να πάρουν τα δαχτυλίδια και τις βέρες, ξερίζωναν τα χρυσά δόντια, άρπαζαν τις καδένες από τους λαιμούς για να πουλήσουν στη συνέχεια τη ματωμένη λεία τους. Άλλωστε όλοι τους είχαν θητεύσει και σαν βασανιστές στα γερμανικά μπουντρούμια όπου συμμετείχαν σαδιστικά στα μαρτύρια που βίωναν οι συμπατριώτες μας.
Παράλληλα ασκούσαν ωμή τοκογλυφία και βέβαια επιδίδονταν πρωτίστως στο ελεεινό και παρασιτικό "σπορ" του μαυραγορίτη. Κυριολεκτικά για έναν τενεκέ λάδι ή μια χούφτα αλεύρι έπαιρναν τα σπίτια και το βιός του φτωχού κοσμάκη που λιμοκτονούσε και αναγκαστικά υπέκυπτε στους εκβιασμούς τους για να σώσει τα παιδιά του από τη φονική πείνα της κατοχής. Βρωμιάρηδες μιζαδόροι, που σε συνεργασία με τα χιτλερικά αφεντικά τους, υπόσχονταν σε κάποιες πιο ευκατάστατες οικογένειες συλληφθέντων πατριωτών δήθεν ευνοϊκή μεταχείριση εισπράττοντας κι από κει γερό παραδάκι. Έτσι θησαύριζαν αυτές οι βδέλλες από το αίμα του λαού και μετά την απελευθέρωση σουλατσάριζαν πάμπλουτοι παριστάνοντας τους "επενδυτές επιχειρηματίες" και τους "υπερπατριώτες"! Όσοι βέβαια από δαύτους πρόλαβαν και δεν γέμισαν τα χαντάκια με μια σφαίρα ανάμεσα στα μάτια από τους εκδικητές του λαού.
Ένα απ' αυτά τα υποκείμενα ήταν και ο πασίγνωστος χαφιές της Κοκκινιάς ο Μπατράνης ή Πατράνης. Δωσίλογος, ρουφιάνος των Γερμανών και δακτυλοδεικτούμενο κατακάθι, φόβος και τρόμος της φτωχολογιάς της τοπικής κοινωνίας.
Ας δούμε όμως τι τράβηξε η Προσφυγιά της Κοκκινιάς
απ' τον Μπατράνη και την κλίκα του:
Στο μπλόκο της Προσφυγικής Κοκκινιάς τον Αύγουστο του 1944 o Μπατράνης είναι από τους πρώτους που μαζί με τους ναζίδες κατακτητές μπουκάρει στα σπίτια, καίει, πλιατσικολογεί και ξυλοκοπεί κόσμο. Όλοι οι άντρες ηλικίας 14-60 ετών, πάνω από 20.000 άτομα, συγκεντρώνονται δια της βίας πλησίον της πλατείας της Οσίας Ξένης. Χωρίζονται σε πεντάδες και περιμένουν γονατιστοί και με τα χέρια ψηλά κάτω από τον καυτό ήλιο, ώσπου οι δήμιοι Μπατράνης και οι όμοιοί του εμφανίζονται με τις κουκούλες και αρχίζουν να δείχνουν, ξεδιαλέγοντας τα παλικάρια που θα οδηγηθούν στον τόπο εκτέλεσης! Ουρλιάζουν στους ομήρους: "Δεν είναι εδώ η Κοκκινιά. Η Γερμανία είναι εδώ. Πάρτε το χαμπάρι θα πεθάνετε όλοι σας".
Ο αλητοχαφιές Μπατράνης διακρίνει μέσα στο συγκεντρωμένο πλήθος τον λοχαγό του ΕΛΑΣ Αποστόλη Χατζηβασιλείου. Για να τον καρφώσει στέκεται μπροστά του και του απευθύνεται ειρωνικά λέγοντάς του: "Τα σέβη μου λοχαγέ". Αυτό ήταν το σύνθημα για να ορμήσουν οι ρουφιάνοι επάνω στο παλικάρι και να του βγάλουν με την ξιφολόγχη το μάτι, να του σκίσουν τα μάγουλα και να τον λιανίσουν ζητώντας του να προδώσει. Η απάντηση του Χατζηβασιλείου ήταν: "Μην φοβάστε παιδιά. Δεν θα προδώσω κανέναν. Ψηλά το κεφάλι"! Λίγο πριν ξεψυχίζει φωνάζει: "Θάνατος στους προδότες-εκδίκηση"! Ένας άλλος αγωνιστής ο Κώστας Περιβόλας ορμάει πάνω σ' έναν άλλο χαφιέ, φίλο του Μπατράνη, τον Πλυτζανόπουλο τον πιάνει απ' το λαιμό και του τραβάει την κουκούλα από το πρόσωπο φτύνοντάς τον! Εκτελείται επιτόπου.
Σε λίγο φέρνουν δεμένη τη συλληφθείσα αγωνίστρια Διαμάντω Κουμπάκη. Ο Μπατράνης και οι άλλοι θρασύδειλοι δωσίλογοι την ξυλοκοπούν και τη βρίζουν χυδαία, αλλά η άφοβη κοπέλα τούς ξεφτιλίζει μπροστά σε όλους λέγοντάς τους: "Δεν σας φοβάμαι ρε ρουφιάνοι, προδότες σαν εσάς εγώ σκότωσα 65"!!! Θα βρει κι αυτή τραγικό θάνατο.
Με τις υποδείξεις του Μπατράνη και των υπόλοιπων μασκοφόρων χαφιέδων, εκτελούνται πάνω από 200 Κοκκινιώτες στο Μπλόκο της Προσφυγικής πόλης, ενώ 8.000 οδηγήθηκαν στο Χαϊδάρι και πάνω από 1.000 στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Άουσβιτς κλπ, απ' όπου επέστρεψαν ελάχιστοι.
Το τέλος του Μπατράνη ήταν ανάλογο της άθλιας ζωής του. Όπως ήταν σκυμμένος και σκύλευε μέσα στα αίματα τους νεκρούς, οι ίδιοι οι φίλοι του, οι γερμανοί, του 'ριξαν μία σφαίρα στο κεφάλι κι έτσι πήγε γρηγορότερα στην κόλαση.
Αυτοί ήταν οι Μπατράνηδες! Δωσίλογοι, ρουφιάνοι και σκατόψυχοι!
Και το μόνο που άξιζαν ήταν και είναι το ΦΤΥΣΙΜΟ!
Για την... ιστορική αναδρομή:
"ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ"
