ΠΕΙΡΑΤΙΚΕΣ ΑΙΧΜΕΣ (27 Σεπτεμβρίου 2024)

✓ ΝΙΚΗΣΤΕ-ΝΙΚΗΣΤΕ-ΝΙΚΗΣΤΕ! Εμπρός της Α.Ε.Κ παλικάρια, αποδείξτε ότι είστε οι καλύτεροι, οι πρώτοι, αυτοί που πραγματικά αξίζουν να καμαρώνουν στην κορυφή ως αληθινοί ΑΕΤΟΙ!!! Γι' αυτό λοιπόν μπείτε μέσα και... ισοπεδώστε τους! Και θέλετε και μπορείτε! Φόρτσα ΑΕΚΑΡΑ!!!

✓ ΟΛΟΙ, ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ!!! Από τον τελευταίο αναπληρωματικό παίκτη μέχρι και τον προπονητή, κι από τον τελευταίο οπαδό στην κερκίδα έως και τον επικεφαλή της ΠΑΕ, όλοι ανεξαιρέτως, οι πάντες, θα πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων για να κατακτήσουμε την πολυπόθητη ΝΙΚΗ ενάντια στον πράσινο προαιώνιο! Είμαστε Α.Ε.Κ, είμαστε όλοι στις επάλξεις!!!

✓ Η 11αδα ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ!!! Παραθέτουμε τη νικηφόρα 11άδα της Α.Ε.Κ. Ιδού : 1) Ψυχή  2) Τσαμπουκάς 3) Δύναμη 4) Πάθος 5) Ατσάλινη Πυγμή 6) Αποφασιστικότητα 7) Πειθαρχία 8) Καθαρό μυαλό 9) Σεβασμός στη Φανέλα 10) Πίστη στην Α.Ε.Κ 11) Κιτρινόμαυρη μαγκιά!

✓ Α.Ε.Κ ΚΑΙ ΤΙΤΛΟΙ !!! Α Ε.Κ σημαίνει..  πολλά! Και Μνήμες και Ιστορία και Πολιτισμός! Όμως να μην ξεχνάμε ποτέ πως η Α.Ε.Κ θα πρέπει να διακρίνεται και να πρωταγωνιστεί και στο αγωνιστικό επίπεδο. Από την ίδια της τη φύση είναι πλασμένη για να διεκδικεί την κορυφή έναντι των αντιπάλων της. Οι μαύρες εποχές που κάποιοι, κάποτε, μας έλεγαν ότι αν θέλουμε πρωταθλήματα να φορέσουμε κόκκινα ή πράσινα κασκόλ (!!!!!) πέρασαν ανεπιστρεπτί. Πλέον, παλεύουμε περήφανα για την πρωτοκαθεδρία της Αθλητικής Ένωσης Κωνσταντινουπόλεως. Α.Ε.Κ λατρεία, κυριαρχία!!!

✓ ΜΟΝΟΝ Α.Ε.Κ ΡΕΕΕ.. "Μία είναι η ΑΕΚ κι ένας ο θεός/ κι ένας είναι ο κίτρινος δικέφαλος αετός/ πυρήνας είναι το γήπεδο που λέγεται ναός/ και όποιος εκεί μέσα μπει δε βγαίνει "ζωντανός"/τρόμος και φόβος όλων είναι η ΑΕΚάρα/ που πάντοτε πρωτοπορεί με τέλεια ομαδάρα/ μία είναι η θεά που τη δοξάζουν όλοι/ Α.Ε.Κ την ονομάζουμε κι' αυτό το ξέρουν όλοι"!!! (για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι).

✓ ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ... Αναφερόμαστε στους... "φύλακες", τους οφείλοντες να έχουν γνώσιν αλλά και πυγμή! Ιθύνοντες της Α.Ε.Κ : τα μάτια σας δεκατέσσερα και όλες τις αισθήσεις σας σε φουλ επαγρύπνηση. Έχετε χρέος και καθήκον να προστατεύσετε τον κόπο και τον ιδρώτα της Ομάδας μας από κάθε επιβουλή, από κάθε πιθανό βρόμικο-ύπουλο-πισώπλατο μαχαίρωμα. Τα λέμε εκ των προτέρων, όβερ!

✓ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ: Ξεκίνησαν, λένε, κάποιες έρευνες εις βάρος ορισμένων υψηλόβαθμων. Μάλιστα... Από λόγια ακούμε και ΘΑ ακούσουμε πολλά. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι το τελικό αποτέλεσμα όλης αυτής της διαδικασίας. Στο "δια ταύτα": να υπάρξει τιμωρία και όχι τυχόν συγκάλυψη με οποιονδήποτε τρόπο. Επίσης το σημαντικότερο : δεν ακούμε τίποτε νεότερο για τους φονιάδες του Μιχάλη. Αυτοί άραγε τι απέγιναν;;; "Φαντάσματα" είναι;;;  Το αδικοχυμένο αίμα του αδερφού μας κυλάει και ζητάει δικαίωση!!!

✓ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ : Το club της Α.Ε.Κ που πρωτοστάτησε από την Αρχή ως το Τέλος για την επιστροφή στη Νέα Φιλαδέλφεια με μαχητικούς αγώνες και άδικες διώξεις σε εποχές σκληρές, μα πάντα με την αλήθεια σύμμαχο και με το δίκιο συνοδοιπόρο!

✓ pirates-aek η ανεξάρτητη συλλογική φωνή μας στο internet, για όσους ακόμη επιμένουν σε πιο "ρετρό" μα ποιοτικότερες διαδικτυακές επιλογές σε σχέση με τη μόδα του συρμού των φέισμπουκ και σία.

✓31+... ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΙΡΑΤΕΣ! Ο χρόνος, ως "αληθείας πατήρ", δικαιώνει εκείνους που κρατάνε αλύγιστοι στις επάλξεις των Αρχών τους με συνέπεια και ψυχή βαθιά! Αντέχουμε - συνεχίζουμε, προχωράμε...

✓ ΚΑΙ ΤΗΣ Α.Ε.Κ ΤΟ ΘΑΥΜΑ... Πρόσφυγες το έφτιαξαν!!!

✓ Α.Ε.Κ ΛΑΤΡΕΙΑ - ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ!!

*QUEVA DE LOS PIRATAS*

* Το αυριανό ματς έχει και έναν επιπλέον - πολύ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΛΟΓΟ για να επιδιωχθεί η Νίκη. Κι αυτός ο λόγος ακούει σε ένα ιερό όνομα: Μιχάλης Κατσούρης!

* Αδέρφια ενωσίτες, σας ευχαριστούμε για τα μηνύματα με τα καλά σας λόγια όσον αφορά στα επετειακά μας άρθρα σχετικά με την ιστορική επέτειο της καταστροφής της Σμύρνης, καθώς και το αφιέρωμα στον αλησμόνητο ενωσίτη Στέλιο Καζαντζίδη. Να γνωρίζετε ότι στα γραπτά των "Πειρατών του Ονείρου" θα υπάρχει πάντοτε μια φιλόξενη γωνιά για όσα αξίζει και πρέπει να θυμόμαστε.

* Το νου μας στην έδρα. Π ρ ο σ ο χ ή ! Η Νέα Φιλαδέλφεια αποτελεί το πυρηνικό όπλο της Α.Ε.Κ που η Ομάδα δεν θα πρέπει να στερηθεί ούτε στιγμή!!

* Και καλά τους έπιασε ο καημός τους αλλόθρησκους και τα δημοσιογραφικά τους φερέφωνα για τους τραυματισμούς των παιχτών... της Α.Ε.Κ!!! Τόσοοοο πρεμούρα πιααα!!! Ή μήπως προσπαθούν να σπείρουν ζιζάνια κατά τη συνήθη ύπουλη τακτική τους. Ρε ουστ, φαρισαίοι, υποκριτές. 

* Ο λαός της Α.Ε.Κ, ο γίγαντας στυλοβάτης της Ομάδας της Προσφυγιάς, που τόσες πικρές βίωσε στο παρελθόν, αξίζει, πλέον, τα καλύτερα! Δώστε του τις χαρές  που δικαιούται!

* Ελεύθερα βουνά χωρίς αιολικά. Με τη σημαία της Α.Ε.Κ να ανεμίζει στις αετίσιες κορφές!

* Μελίνα σε θυμόμαστε, η μνήμη σου δεν θα σβήσει ποτέ από το πειρατικό.

* Στο Μουσείο της Α.Ε.Κ θα παρατηρήσετε και την Οπαδική Εξέδρα με το πανό των "Πειρατών του Ονείρου" να δεσπόζει σε αυτήν. Συγκίνηση και ίσως και μια ένδειξη έμμεσης αναγνώρισης για όσα το Club μας πρόσφερε στον μεγάλο αγώνα για την επιστροφή της Ομάδας στην Ιθάκη της.

* Μιλάνε όλοι, μιλάει και το... "σκαμπό". 

* Τίγρη, ήσουν και θα είσαι ΑΕΚτζής ηγέτης με ψυχή βαθιά, κορυφαίος στην Ιστορία της Α.Ε.Κ. Το έργο σου αποτελεί την καλύτερη μαρτυρία γι' αυτό. Και η εκτίμησή μας, απέναντί σου, ειλικρινής και διαχρονική.

* Θα υπάρξουν πολλές όμορφες εκπλήξεις στην Πειρατική Εξέδρα κατά τη διάρκεια της σεζόν. Με ποιότητα και με την ξεχωριστή δική μας "σφραγίδα".

* Εγκάρδιους χαιρετισμούς στα ενωσίτικα αδέρφια μας από τη Λαμπρινή. 

* Τέτοιες μέρες τον Σεπτέμβρη του 1941 ιδρύθηκε το ΕΑΜ που έμελλε να συσπειρώσει τη συντριπτική πλειοψηφία των μαχόμενων ανυπότακτων Ελλήνων κόντρα στην κτηνώδη ναζιφασιστική κατοχή, για την απελευθέρωση από το ζυγό της τυραννίας και την προοπτική μιας νέας Ελλάδας με το λαό της νοικοκύρη και αφέντη στον τόπο του. Τώρα το πώς κυριάρχησαν μετά την απελευθέρωση κάτι μαυραγορίτες, δωσίλογοι και σία, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο!

* Νο politica: η μεγαλύτερη απάτη που σερβίρει το σύστημα στους οπαδούς για να τους έχει άβουλα πρόβατα μέσα στο μαντρί του.

* 9 γκολ ρούφηξε η σιχαμένη ομάδα των φονιάδων. Δεν υπήρχε μεγαλύτερη χαρά από αυτήν. Δεν υπήρξε μεγαλύτερη κ...α, τελεία και παύλα.+_

*  Ρίχτε τους όσα περισσότερα γκολ μπορείτε, να τους τελειώσετε μια για πάντα. Για τον Μιχάλη ρεεε!

* "Οι αξιωματικοί οργανώνουν πάρτι στα πλοία. Ο Γάλλος πρόξενος θα ζητήσει συγνώμη, για μία του βραδυπορία σε ένα πάρτι, γιατί η βάρκα του είχε σφηνώσει ανάμεσα στα πτώματα" (Διδώ Σωτηρίου, για τον ρόλο των "συμμάχων" στην καταστροφή της Σμύρνης). 

* 3 δεκαετίες+... Πειρατές : κόντρα στο ρεύμα, δίπλα στην Ιδέα. Venceremos αδέρφια!

* Α.Ε.Κ : Προστάτιδα Μητέρα όλων των Προσφύγων!

Α.Ε.Κ ΓΕΡΑ - ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ!!!

Για την υπογραφή:

Συσπείρωση Οπαδών Α.Ε.Κ

"ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ" 

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ : Το αηδόνι της προσφυγιάς!

Αφιέρωμα από τον "Captain Morgan" *

«Να σου δώσω μια να σπάσεις,

αχ βρε κόσμε γυάλινε,

και να φτιάξω μια καινούργια

κοινωνία άλληνε...»

Ίσως και να μην υπάρχουν πιο χαρακτηριστικοί στίχοι για να περιγράψουν την ψυχοσύνθεση και την προσωπικότητα του διαλεχτού «γιου της προσφυγιάς» Στέλιου Καζαντζίδη. Σήμερα συμπληρώνονται 23 ολόκληρα χρόνια από την απώλειά του και ως εκ τούτου αυτές οι γραμμές είναι αφιερωμένες στη μνήμη του! Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που η κρυστάλλινη λεβέντικη φωνή του τροβαδούρου της ξενιτιάς και του κατατρεγμού πέταξε, αγκαλιά με την τελευταία πνοή του αγαπημένου μας Στελάρα, για την Γειτονιά των Αγγέλων. Ο Χάρος κλέβει πάντα τα πιο διαλεχτά παλικάρια για να τον συντροφεύουν στο μακρινό του ταξίδι. Είναι «νόμος» αυτός, έτσι για να επιβεβαιώνεται πως από τούτο τον πικρό κόσμο της απονιάς και της αδικίας οι Γνήσιοι φεύγουν νωρίς.... Έτσι και ο Στέλιος Καζαντζίδης. Δεν άντεξε άλλο στην «γυάλινη» φυλακή της φτιασιδωμένης ψευτιάς και απέδρασε για εκεί που κανείς πλέον δεν θα κατάφερνε να του στερήσει τη Λευτεριά, έτσι όπως ο ίδιος την ένοιωθε και την ονειρευόταν. Ίσως κιόλας κι αυτή η καταραμένη αρρώστια που τόσο τον πόνεσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, να είχε άμεση σχέση με τις ευαισθησίες που φώλιαζαν στην ψυχή του ΑΝΘΡΩΠΟΥ Στέλιου Καζαντζίδη....

Γεννημένος κάπου εκεί στις προσφυγογειτονιές της Ν. Ιωνίας, ο Στελάρας δέθηκε παντοτινά με τα βιώματα και τις αναμνήσεις, όχι μόνο τα δικά του, αλλά και ολόκληρης της γενιάς των «κολασμένων» και των «παρακατιανών» αυτού του τόπου....Πρωτάνοιξε τα μάτια του σε μια παράγκα προσφυγική, απ’ αυτές που τα ξεριζωμένα αδέρφια μας έστησαν με αίμα και δάκρυα εκεί στο «περιθώριο», και μεγάλωσε με ανείπωτα βάσανα και κακουχίες, που όμως δεν του στέρησαν ούτε ίχνος από την περηφάνια και την μάχιμη στάση ζωής που του κληρονόμησε η ποντιακή του ράτσα ! Από πιτσιρίκος τράβηξε τον σκληρό δρόμο του καθημερινού μόχθου. Παιδάκι, ακόμη, πουλάει σάμαλι στα γήπεδα, κατόπιν δουλεύει ως αχθοφόρος σε λιμάνια και αγορές, εργάτης σε οικοδομές, σε φάμπρικες και εργοστάσια....... Ο Καζαντζίδης ένοιωσε για τα καλά στο πετσί του τι σημαίνει να ζει κανείς «ματωμένα»!

Ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο βιοπαλαιστής, ο πρόσφυγας, ο κυνηγημένος από το εμφυλιοπολεμικό κράτος, αυτός που ζυμώθηκε με τον πόνο, τη φτώχεια και τις στερήσεις ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΕ ΠΟΤΕ ! Κι όταν έφτασε η στιγμή που η Θεία Φωνή του ανέβηκε στο πιο ψηλό πάλκο της πανελλήνιας αναγνώρισης και του σεβασμού, δεν εξαργύρωσε αυτό το πανάκριβο χάρισμα με τα οφέλη του «χρηματιστηρίου του τραγουδιού» μα ούτε με τα σαλόνια της λεγόμενης «καλής κοινωνίας». Αντίθετα ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΣ, δώρισε απλόχερα το ταλέντο και την ομορφιά της φωνής του εκεί που πραγματικά ανήκε : Στον κόσμο της δουλειάς και της βιοπάλης. Κι έτσι......οι «παλιές αναμνήσεις έγιναν φιλιά» στα τίμια ροζιασμένα χέρια του εργάτη, στα ματάκια της μάνας που έκλαιγαν για το ξενιτεμένο της παιδί μπροστά στο «τρένο Γερμανίας – Αθηνών», στο παράπονο του παλικαριού για την πληγωμένη αγάπη, στην κοπελιά που έπνιγε τα όνειρά της στα υπόγεια υφαντουργεία, σ’ αυτούς που έφυγαν μα και σε αυτούς που μένουν.

Ο Λαός με το αλάνθαστο κριτήριό του αγκάλιασε ολόψυχα το Στέλιο, το δικό του παιδί, γιατί μίλησε στην καρδιά του όσο κανένας άλλος. Γιατί δεν τον πρόδωσε, δεν τον «αντάλλαξε», δεν τον ταπείνωσε. Κι όταν αργότερα, στην πορεία, οι εταιρίες, οι μάνατζερ και το «σταρ σίστεμ» επιχείρησαν  να καθυποτάξουν και να υποδουλώσουν το Στελάρα, αυτός έτσι αυθόρμητα έδωσε μια στο «γυάλινο κόσμο τους», προτιμώντας να αποσυρθεί παρά να «παραδοθεί»! Πόσοι άραγε διαθέτουν το ηθικό υπόβαθρο ώστε να πράξουν το ίδιο, αρνούμενοι να μετατραπούν σε πιόνια μιας καταπιεστικής “τάξης πραγμάτων”’;;; Μπορεί εμείς βέβαια να στερηθήκαμε το Στέλιο πολλά χρόνια, όμως αυτός έκανε εκείνο που τον πρόσταξε η συνείδησή του, τα πιστεύω του και οι ηθικές αρχές του. Και πάλι ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΕ!

Κάτι που αξίζει ιδιαίτερης μνείας όταν αναφέρεται κανείς στον Στ. Καζαντζίδη είναι όσον αφορά την «συγκρατημένη επανεμφάνισή του» τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Άλλοι στην θέση του, μετά από μiα μακρά απουσία, θα κοίταγαν να «αδράξουν την ευκαιρία», να «επωφεληθούν διπλά». Όχι όμως ΕΝΑΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ ! Τούτο το αδούλωτο αηδόνι (σε μια εποχή όπου το λαϊκό τραγούδι εξευτελίζονταν από σάπια ακούσματα) έδωσε και πάλι το στίγμα της αληθινής ποιότητας. Τραγούδησε ξανά και έβγαλε από την αφάνεια μνήμες και ιστορικά βιώματα : Ποντιακά τραγούδια για την ξεχασμένη γενιά της θλίψης, παλιά ακούσματα που η εμπορευματοποίηση είχε θάψει, αλλά και καινούργια αριστουργήματα σε ανεπανάληπτες ερμηνείες. Γιατί ο Στέλιος όσο μεγάλωνε ηλικιακά και έφτανε «στην καμπή», εκεί που όλοι συμβιβάζονται, βολεύονται και αποστασιοποιούνται, τόσο αυτός ο αετός θέριευε – ξεσηκώνονταν –παθιάζονταν!

Αυτός ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης! Και τι άλλο θα μπορούσε να είναι ο Στελάρας εκτός από ΑΕΚΤΖΗΣ! Ένας ακόμη λόγος που ειδικά εμείς οι Ενωσίτες αξίζει να είμαστε περήφανοι για το παλικάρι που τίμησε τις ρίζες και την ιστορία μας. Και βέβαια στο νέο μας γήπεδο ο Σ. Καζαντζίδης θα πρέπει να τιμάται-ακούγεται πάντα, όπως άλλωστε αρμόζει στην τεράστια αξία του! Γιατί η καρδιά της ίδιας της Προσφυγομάνας ΑΕΚ, κτύπησε «μουσικά» και στα στήθια του Στελάρα!

Η μακρινή «χώρα της λησμονιάς» ποτέ δεν θα απορροφήσει την μνήμη του Στέλιου Καζαντζίδη. Ο Στελάρας θα είναι πάντα συντροφιά μας στο ίδιο τραπέζι, στην ίδια παρέα, στο ποτηράκι με το κρασί που θα τσουγκρίζουμε αναμεταξύ μας, στις πενιές, και στα τραγούδια που θα σιγοψιθυρίζουμε στις χαρές μας και στις λύπες μας..... ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ στα νέα.......«χρόνια της υπομονής». ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!

* Για την υπογραφή :

«Captain Morgan»

 Ιδρυτής των “ΠΕΙΡΑΤΩΝ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ”

ΠΙΚΡΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ : ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ....

«Οι αξιωματικοί οργανώνουν πάρτι στα πλοία. Ο Γάλλος πρόξενος θα ζητήσει συγνώμη, για μια του βραδυπορία σε ένα πάρτι, γιατί η βάρκα του είχε σφηνώσει ανάμεσα στα πτώματα» ！

«ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ»*

«Αχ, γκρέμισε ο κόσμος μας! Γκρέμισε ή Σμύρνη μας! Γκρέμισε η ζωή μας. Η καρδιά, τρομαγμένο πουλί, δεν ξέρει πού να κρυφτεί. Ο τρόμος, ένας ανελέητος καταλύτης άδραξε στα νύχια του κείνο το πλήθος και το αλάλιασε. Ο τρόμος ξεπερνάει το θάνατο. Δε φοβάσαι το θάνατο φοβάσαι τον τρόμο. Ο τρόμος έχει τώρα το πρόσταγμα. Τσαλαπατά ανθρωπιά. Αρχίζει από το ρούχο και φτάνει ίσαμε την καρδιά. Όποια γλώσσα κι αν μιλάς, λόγια δε θα βρεις να τόνε περιγράψεις(...)Τι κάνουν, λοιπόν, οι προστάτες μας; Τι κάνουν οι σύμμαχοι οι ναυάρχοι με τα χρυσά σιρίτια, οι διπλωμάτες κι οι πρόξενοι της Αντάντ; Στήσανε κινηματογραφικές μηχανές στα καράβια τους και τραβούσανε ταινίες τη σφαγή και τον ξολοθρεμό μας! Μέσα στα πολεμικά οι μπάντες τους παίζανε εμβατήρια και τραγούδια τής χαράς για να μη φτάνουν ίσαμε τ' αφτιά των πληρωμάτων οι κραυγές της οδύνης και οι επικλήσεις του κόσμου. Και να ξέρει κανείς πώς μια, μόνο μια κανονιά, μια διαταγή, έφτανε για να διαλύσει όλα εκείνα τα μαινόμενα στίφη. Κι η κανονιά δε ρίχτηκε κι η εντολή δε δόθηκε!»

«ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ»*

«Ενάμισι εκατομμύριο αγωνίες και οικονομικά προβλήματα ξεμπαρκάρανε στο φλούδι της Ελλάδας, με μια θλιβερή ταμπέλα κρεμασμένη στο στήθος: «Πρόσφυγες!» Που να ακουμπήσουν οι πρόσφυγες; Τι να σκεφτούν; τι να ξεχάσουν; τι να πράξουν; που να δουλέψουν; πώς να ζήσουν; Τρέμαν ακόμα απ΄ το φόβο. Τα μάτια τους ήταν κόκκινα απ΄ το αιμάτινο ποτάμι της κόλασης που διάβηκαν. Και σαν πάτησαν σε στέρεο έδαφος, μετρήθηκαν να δουν πόσοι φτάσανε και πόσοι λείπουν. Κι οι ζωντανοί δεν το πιστεύανε, μόνο άπλωναν τα χέρια τους στο κορμί τους και το ψάχνανε, για να βεβαιωθούνε πως δεν ήταν βρικόλακες. Και ψάχναν και για την ψυχή τους, να δουν αν ήταν στη θέση της. Μ΄ αυτή ήταν άφαντη. Είχε μείνει πίσω στην πατρίδα κοντά στους αγαπημένους νεκρούς και στους αιχμαλώτους, κοντά στα σπιτάκια, στα χωράφια, στις δουλειές…. Κι είπαν: περαστικοί είμαστε, ας βολευτούμε όπως-όπως, κι αύριο θα ματαγυρίσουμε στα μέρη μας. Κι αποζητούσαν, τούτη την ελπίδα, με την ίδια λαχτάρα σαν το ψωμί το νερό και τo αλάτι. Τόσοι ήταν, ενάμισι εκατομμύριο ρωμιοί μικρασιάτες, που στριφογύριζαν τώρα στο καύκαλο της Ελλάδας, σαν περιπλανώμενοι ιουδαίοι διωγμένοι από τη γη της Χαναάν. Χωρίς πατρίδα χωρίς δουλειά χωρίς σπίτι. Και μόλις χτες να θυμάσαι πως ήσουνα νοικοκύρης. Ψάχναν για τον αίτιο, αναθεμάτιζαν τον ουρανό, τη γης, τον πόλεμο, τον Κεμάλ το Βενιζέλο τον Κωνσταντίνο, την Αντάντ. Μα πριν απ΄ όλα τον ύπουλο τον Άγγλο, τον υπολογιστή, το διπλοπρόσωπο, το σφετεριστή που έκανε μπίζνες και αυτοκρατορική πολιτική με το αίμα και τη δυστυχία ενός λαού....»

(*Αποσπάσματα από τα ομώνυμα βιβλία της Διδώς Σωτηρίου)

 Για την υπογραφή:

Συσπείρωση Οπαδών Α.Ε.Κ 

“ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ”