ΙΔΟΥ ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ:
«…Όταν ήρθαν εδώ οι πρόσφυγες, διωγμένοι, ταλαιπωρημένοι, κυνηγημένοι,
η AEK δεν υπήρχε, υπήρχε όμως στις αναμνήσεις των πατεράδων μας η “Πέρα
Kλουμπ”. Πολλά παιδιά από εδώ έπαιζαν στην “Πέρα Kλουμπ”. Μετά το διωγμό οι
παίκτες σκορπίσανε, άλλοι πήγαν στην Καβάλα, στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα, αλλά
οι περισσότεροι ήταν στη Φιλαδέλφεια. Eκεί παίζανε μόνοι τους και σιγά-σιγά
άρχισαν να μαζεύονται οι παίκτες της παλιάς ομάδας. H Νέα Φιλαδέλφεια τότε ήταν
παράγκες και χωράφια. Οι παίκτες λοιπόν που έπαιζαν κάποτε στην “Πέρα Kλουμπ”
και άλλα σωματεία της Πόλης ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΕΝΑ ΧΩΡΑΦΙ ΣΕ ΓΗΠΕΔΟ. Ήταν η μόνη τους
χαρά, μέχρι που κάποιος τούς είπε ότι η Πολιτεία ―επειδή η Φιλαδέλφεια χτιζόταν―
θα τους έπαιρνε το γήπεδο. Εκείνη τη νύχτα που το έμαθαν βγήκαν έξω, ο καθένας
με ό,τι είχε, ένα τραπέζι, καρέκλες, κρεβάτια και περιφράξανε το χώρο. Tην
επόμενη ημέρα, οι άνθρωποι του υπουργείου, αντιμετωπίζοντας μια τέτοια εικόνα,
παραχώρησαν την έκταση ως χώρο άθλησης των προσφύγων. Μετά, περιέφραξαν με
συρματόπλεγμα το χώρο και έγινε το γήπεδο της AEK. Αυτό που γκρεμίσανε και μας
έστειλαν πάλι στην προσφυγιά. Aλλά πάντα έτσι ήταν, ποτέ δεν τους άρεσε η AEK.
Θυμάμαι τον πατέρα μου να μου διηγείται το πρώτο παιχνίδι της ομάδας στην
Eλλάδα. Mε τον Oλυμπιακό ήταν στο Φάληρο. H AEK έχανε δύο μηδέν. Aλλάζει το
παιχνίδι και η AEK κερδίζει τελικά με 3-2. Aπό τότε δεν χωνεύουν την ομάδα
γιατί ήρθαν στην Eλλάδα με ένα μπογαλάκι και έκαναν προκοπή εδώ και στεριώσανε
και τώρα μας γκρεμίσανε και το γήπεδο, κατάλαβες! Όπως δεν χώνευαν και τους
πρόσφυγες (….) Γιατί; Aυτοί είναι πιο Έλληνες από εμάς;;;»
(Απόσπασμα από το ένθετο «K» της
εφημερίδας H Καθημερινή)
ΕΔΩ
ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΧΤΙΣΟΥΜΕ !!!
Εκεί στα ιερά χώματα της Προσφυγομάνας, εκεί που η τιμημένη Προσφυγιά
ρίζωσε και ανέστησε το αλησμόνητο κάστρο του δικέφαλου αετού, εκεί και πάλι θα
το ξαναχτίσουμε με μπροστάρη τον πρόσφυγα μαχητή ηγέτη Δ. Μελισσανίδη και
συνοδοιπόρο το γίγαντα Λαό της Α.Ε.Κ! Το γήπεδο θα ανήκει στη μάνα Α.Ε.Κ και θα
αποτελεί διαχρονική περιουσία του Λαού της. Προχωράμε ενωμένοι προς το στόχο.
Θα νικήσουμε κάθε εμπόδιο. Ας πάρουν όλοι χαμπάρι ότι η Α.Ε.Κ κι ο Λαός της
ανήκουν ψυχή τε και σώματι στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η ΑΕΚαρα, μετά τόσες
περιπέτειες θα ανοικοδομήσει και πάλι στη ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΓΗ, το ΔΙΚΟ ΤΗΣ σύγχρονο
Γήπεδο !
ΥΓ. Το σημερινό μας άρθρο αφιερώνεται
εξαιρετικά στη μνήμη του κυρίου Σάββα Σφήκα που έφυγε πρόσφατα από κοντά μας.
Ένας άξιος άνθρωπος, δημιουργικός, αλλά και μεγάλος ΑΕΚτζής,
Κωνσταντινουπολίτης που ήρθε το 1973 από την Πόλη, και φρόντισε να
μεταλαμπαδεύσει τα ιδανικά της μεγαλύτερης ομάδας του πλανήτη και στα παιδιά
του που αποτελούν μέλη του «πειρατικού του ονείρου». Κυρία Ναυσικά, Μάριε, Μάνο
να ζήσετε να τον θυμόσαστε με τις μνήμες οδηγό…
Για την υπογραφή:
ΠΕΙΡΑΤΕΣ
ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ