Επειδή εμείς οι ΑΕΚτζήδες ξέρουμε τι σημαίνει Προσφυγιά και Ξεριζωμός. Επειδή οι ρίζες και οι ιστορικές καταβολές μας, εγείρουν πύρινες μνήμες! Επειδή εμείς οι ΑΕΚτζήδες, μαζί και οι “Πειρατές του Ονείρου”, ταξιδέψαμε κάποτε μέσα στη φωτιά του πολέμου στο Βελιγράδι! Επειδή, επίσης, ένας δικός μας άνθρωπος βρέθηκε κάποτε στη ριψοκίνδυνη διεθνή αποστολή αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη μαζί με το «Ένα καράβι για τη Γάζα»! Επειδή σαν club ήμασταν παρόντες σε όλες τις πρωτοβουλίες στήριξης (βλ. φιλικούς αγώνες σε Γαλάτσι, Ριζούπολη). Επειδή όλοι οι λαοί που μάχονται για το δίκιο τους είναι αδέρφια μας! Επειδή δεν ανεχόμαστε τα παιδιά της Παλαιστίνης να γίνουν κρέας για τα κανόνια των μακελάρηδων. Επειδή αυτός ο ηρωικός, κατατρεγμένος λαός αποτελεί παράδειγμα λεβεντιάς και αντρειοσύνης! Για όλους αυτούς τους λόγους και για άλλους τόσους ακόμη, αφιερώνουμε με βαθύ σεβασμό τις σημερινές “Πειρατικές Αιχμές” -με τους παρακάτω στίχους του Παλαιστίνιου ποιητή Ταουφίκ Ζαγιάντ- προς τιμήν αυτού του πονεμένου μα συνάμα περήφανου λαού, μαζί με την ολόψυχη ευχή μας για νίκη στο δίκαιο αγώνα του!
«Επειδή δεν πλέκω με νήματα
και κάθε μέρα περιμένω ένταλμα συλλήψεως
επειδή το σπίτι μου κάθε μέρα
περιμένει επίσκεψη της αστυνομίας
για έρευνα- σάρωμα,
επειδή δε μπορώ ν' αγοράσω χαρτί
θα χαράξω αυτά που τραβάω
τα μυστικά μου όλα θα χαράξω
πάνω στον κορμό μιας ελιάς
στην αυλή του σπιτιού μου.
……………………………..
Θα χαράξω την ιστορία μου
τις πράξεις της τραγωδίας
τους αναστεναγμούς για τα περβόλια
κι όλα τα αχ πάνω στους τάφους των προγόνων μου.
Θα χαράξω
την κάθε πίκρα που γεύτηκα
την πίκρα που με το 'να δέκατο
απ' τη μελλούμενη ευτυχία θα σβήσει.
…………………………….
Θα χαράξω όλα τα στοιχεία
του κάθε χωραφιού που αρπάχτηκε
του χωριού μου τα σύνορα
τα σπίτια των ανθρώπων που ανατινάχτηκαν
τα δέντρα μου που ξεριζώθηκαν
τα' αγριολούλουδα που πατήθηκαν
τα ονόματα εκείνων που το μάσημα των νεύρων μου το 'κάμαν τέχνη
τα ονόματα των φυλακών
το είδος κάθε χειροπέδης που μου μάγκωσε τα χέρια
τις μορφές των δεσμοφυλάκων
και τις βρισιές
που μού 'ριξαν κατάμουτρα.
………………………………
Θα χαράξω,
Κάφρου Κάσεμ δε σε ξεχνώ
Θα χαράξω,
Ντερ Γιασίν ρίζωσε μέσα μου η θύμησή σου.
Θα χαράξω
φτάσαμε στο κορύφωμα της τραγωδίας
μας μάσησε, τη μασήσαμε, μα φτάσαμε.
…………………………………
Όσα μου λέει ο ήλιος θα χαράξω
όσα μου λέει το φεγγάρι
κι όσα λαλεί ο κορυδαλλός που κάθεται
σε τούτο το πηγάδι που οι δικοί του έχουν μισέψει.
……………………………………
Για να θυμούμαι θα χαράξω πάντα
της τραγωδίας όλες τις πράξεις και τις φάσεις
όλης της συμφοράς
πάνω στον κορμό μιας ελιάς
στην αυλή του σπιτιού μου».
(στίχοι του Ταουφίκ Ζαγιάντ)
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ!
Για την υπογραφή:
«ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ»